به گزارش روابط عمومی دبیرخانه شورای عالی عتف دکتر مرتضایی دبیر کمیته انرژی مجمع تشخیص در مورد سیاست های کلان انرژی کشور بیان داشت: سیاست هایی که از سوی مقام معظم رهبری پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام مطابق بند 110 قانون اساسی ابلاغ می شود و محورهای اساسی و بنیادی چگونگی اقدام توسط قوای سه گانه در آن ها تبیین شده است. 

در این راستا، سیاست کلی بزرگترین رکن در تصمیمات نظام است. در این ارائه به مواردی شامل لزوم بازنگری در سیاست¬های کلی انرژی، فرآیند تدوین سیاست¬های کلی انرژی، تحولات عرضه انرژی جهان و ایران، مدیریت مصرف انرژی در ایران و جهان، مدل تدوین حکمرانی مطلوب بخش انرژی و مدل تلفیق و تدوین سیاست های کلی انرژی خواهیم پرداخت. از جناب دکتر باقری مقدم از اعضای کمیسیون انرژی عتف نیز که در تهیه این مطالب به ما یاری رساندند سپاسگزاریم. 

گفتنی است سیاست های کلی انرژی کشور به دلایلی شامل گذشت بیست سال از ابلاغ این سیاست ها، تعدد و پراکندگی سیاست های کلی مرتبط با این حوزه، ضرورت بازنگری در نحوه حکمرانی انرژی کشور، انسجام بخشی در صنعت کشور، عدم ثبات قیمت نفت و وابستگی بودجه به نفت و نیز مسائل مشکلات مربوط به تحریم های ظالمانه به بازنگری احتیاج دارند. برای این منظور در کمیته انرژی مجمع 9 کارگروه مختلف تشکیل شده و گام های متعددی نیز پیش بینی شده است. جهت تدوین این سیاست ها از سال 98 تا کنون بیش از 5000 نفر ساعت کار انجام شده است. 

در ادامه جناب مهندس حیدری، رئیس محترم کارگروه عرضه به مروری بر دورنمای عرضه انرژی در جهان و وضعیت منابع انرژی ایران پرداخت. وی گفت که مطالعات انجام شده بر دو موضوع وضعیت منابع انرژی در بیست سال آینده و چگونگی نحوه مصرف آن ها در آن زمان استوار است. طی بیست سال آینده سهم نفت در منابع انرژی کاهشی اما مقدار کمی آن افزایشی خواهد بود. در ادامه ایشان ضمن بیان سناریوهای مختلف انرژی، نکات ذیل را در مورد دورنمای عرضه انرژی جهان بیان نمود:

- بیشینه تقاضای نفت (سهم و مقدار) تا سال 2030 محقق خواهد شد.

- مقدار نفت مصرفی در سال 2050 در اغلب سناریو‌ها مشابه سال 2019 خواهد بود.

- روند کاهش سهم و مقدار نفت از سبد انرژی جهان تدریجی است. 

- تقاضای گاز تا سال 2050 از نظر سهم و مقدار صعودی خواهد بود و بیشینه تقاضای گاز در حوالی سال 2070 تخمین زده می‌شود. 

- مقدار انرژی هسته‌ای (از نوع شکافت) تا سال 2050 تقریبا ثابت اما سهم آن در سبد انرژی جهانی کاهشی خواهد بود. 

- انرژی های تجدیدپذیر به خصوص در انواع خورشیدی و بادی رشد پرشتابی را از خود به نمایش گذاشته‌اند و تا سال 2050 سی درصد از سبد کلی انرزی را تشکیل خواهند داد.

- سوخت های هیدروژنی نیز یکی از مواردی هستند که می توانند درصورت فائق آمدن بر چالش تامین از منابع غیر فسیلی نقش مهمی در سبد انرژی جهانی ایفا کنند و پیش بینی ها را دچار تغییر نمایند. 

مهندس حیدری پس ازتشریح دورنمای عرضه انرژی جهانی به تبیین برنامه‌های کشور در این زمینه پرداخت. از جمله به سناریو های آرمانی، لغو تحریم، تداوم تحریم و تشدید تحریم وزارت نفت اشاره کرد و اشاره داشت که استوار بودن برنامه ریزی بر لغو تحریم‌ها نمی تواند برنامه ریزی مطمئنی برای 20 سال آینده باشد. وی با اشاره به برنامه وزارت نفت در تغییر نگاه به عرضه نفت از صیانتی به حداکثری با مبنا گرفتن سهمیه اوپک و همچنین اتخاذ رویکرد توسعه میادین کم هزینه و در نتیجه افزایش ریسک آسیب به منافع ملی در صورت کاهش قیمت نفت در آینده انتقاد و خواستار تأمل بیشتر در این موارد شد. در ادامه به تحلیل برنامه وزارت نفت در بخش گاز پرداخت و بیان داشت که در صورت ادامه روند فعلی تا سال 1420 از صادرکننده گاز به واردکننده گاز تبدیل خواهیم شد. همچنین با اشاره به کمبود گاز در زمستان امسال بیان داشت که به مقوله بیشینه مصرف گاز بیشتر توجه شود و به حداقل 35 میلیارد مترمکعب ظرفیت ذخیره سازی نیاز داریم که مستلزم سرمایه گذاری 5 میلیارد دلاری است. همچنین باید به انرژی های تجدیدپذیر حداقل برای تامین برق و گرمایش مردم توجه ویژه شود. 

دکتر خان بیگی نماینده وزارت نفت ضمن تشکر از مطالب ارائه شده توسط کمیته انرژی مجمع بیان داشت: در مورد سیاست های نفت با خروجی های مطالعات و برنامه‌ریزی وزارت نفت نیز تطابق داشت. لازم به توضیح است که مطالب ارائه شده از مراجعی بود که تقاضا محور هستند یا منابع کسب درآمدیشان بر تهییج کشورهای تولید کننده جهت تولید بیشتر نفت است و در مواردی با سناریو های تولیدکنندگان متفاوت است. در مدل مفهومی ارائه شده که مدل خوبی نیز بود دو رویکرد بالا به پایین و پایین به بالا مطرح شدند اما بحثی که مغفول مانده است اشتباه گرفتن بنچ مارک با آینده‌نگاری است. آینده نگاری به معنی تعیین سناریو‌های آینده باید مورد توجه قرار گیرد. نکته دیگر در مورد پیش فرض های وزارت نفت که ارائه فرمودید تغییر رویکرد صیانتی به تولید حداکثری درست نیست و تعریف ما به این صورت بوده است که صیانتی در درون خود بحث درآمد حداکثری را در بر می‌گیرد. در مورد میادین کم هزینه نیز درست فرمودید که باید به آن‌ها توجه شود. رویکرد قبلی حرکت به سمت میادین مشترک بود، سپس اصالت را بر اقتصاد قضیه قرار دهیم و حرکت به سمت میادین کم¬هزینه را نیز آغاز کردیم اما این به معنی عدم توجه به مخازن پیچیده تر نیست.

دکتر خاوندی دبیر کمیسیون انرژی نیز خواستار تعامل هرچه بیشتر کمیته مجمع با کمیسیون انرژی در زمینه های پژوهشی جهت رفع نیاز کشور و دستیابی به خروجی‌های قابل اتکا شد.

دکتر رایگانی، دکتر رحیمی و دکتر محمدکاری از اعضای کمیسیون با بیان نظرات خود درباره سیاست های کلان انرژی خواستار توجه هرچه بیشتر به واقعیت های موجود و شرایط اقلیمی و زیست محیطی شدند. 

در پایان مقرر شد قرار شد تا جلسات بین کمیته و کمیسیون انرژی جهت تبادل نظر و حل مسائل پژوهشی ادامه یابد.